Hoe je als informele directeur succesvol kunt zijn in Duitsland

Personen uit het artikel staan niet op de foto

Onlangs heb ik een cursus Duits gegeven in opdracht van de netwerkorganisatie @DNHK. Er waren twee inschrijvingen. Financieel directeur Cor en boekhouder Henry wilden beter Duits kunnen spreken. Ook hadden ze veel vragen over de omgang met Duitsers. Ze werken beiden bij The Compound Company (TCC), waar ongeveer 150 mensen werken.

Degene die als eerste aankwam, vertelde mij: ‘Eigenlijk hebben we geen tijd en dat verandert de komende maanden niet.’

‘Oké,’ zei ik en wachtte af.

‘Ja, maar we hebben nooit tijd om een cursus te volgen, want we zijn altijd druk.’ Ik knikte.

‘Dus deze cursus via DNHK is een kans. We doen het nu.’

In de stilte die valt, stapt de ander de ruimte binnen. Hij rondt zijn telefoongesprek af: ‘Dat is goed. Dankjewel.’

Hier ist Cor of Sie sprechen mit Cor Mulder – wat is nou handig om te doen aan de telefoon?

Tijdens de les spreken we alleen Duits. Door hun manier van spreken heb ik niet het gevoel dat ik met een directeur aan tafel zit. In de telefoongesprekken die we oefenen, zegt hij: ‘Hier ist Cor.’ Dat is iets wat je in Duitsland minder snel doet. Cor leerde zeggen: ‘Guten Tag, Sie sprechen mit Cor Mulder.’

Dat was precies ook hun vraag, over die omgangsvormen. Met hun bedrijf The Compound Company hebben ze een Duits bedrijf overgenomen. Rond Kerst is er een bijeenkomst bij het Duitse bedrijf, maar hoe spreek je de Duitse medewerkers dan toe?

In Duitsland start je meestal met ‘Sie’ en spreek je soms later af dat je gaat ‘duzen’, maar dat past niet bij deze mannen. Vanuit Academie aan de Angstel adviseerde ik hen om aan het begin van de bijeenkomst te zeggen dat ze het liefst iedereen met ‘du’ aanspreken. En andersom ook graag. Ook al is hij de directeur, hij wil graag dat ze hem met ‘du’ aanspreken. Dan is het voor de Duitse collega’s direct duidelijk. En het werkte, vertelden de twee cursisten mij later.

Wat doe je als je Duits wilt leren, maar geen huiswerk wilt maken?

Ze vertellen mij dat ze geen tijd hebben voor huiswerk.

Wat ze wel doen:

Aantekeningen maken tijdens de les;
In de auto naar kantoor naar de radio en podcasts in het Duits luisteren;
Woorden opschrijven die ze horen, die hen opvallen en die ze kunnen gebruiken;
Op hun kantoor in Duitsland bij andere Duitstalige managers gaan zitten om Duits met hen te praten;
De Duitse partners vragen om Duits met hen te spreken en de tips van de les gebruiken met het schrijven van e-mails.

Hoezo geen tijd voor huiswerk of een cursus? Deze twee heren zijn hartstikke actief met de taal bezig. Daar gaat het om. Dit is ‘learning by doing’.